Jacob Maris was een 19de-eeuwse kunstschilder, tekenaar, lithograaf en aquarellist van Nederlandse afkomst.
Jacob Maris, ook wel voluit Jacobus Hendricus Maris, werd geboren in Den Haag als zoon van een boekdrukker en broer van schilders Matthijs en Willem Maris. Op jonge leeftijd verkreeg Maris lessen bij Nederlands kunstschilder Johannes Stroebel, voor wie hij kunstkopieën zou produceren. Omstreeks 1850 werd de jonge kunstschilder lid van de Haagse Tekenacademie, waarna hij samen met romantisch-realistisch schilder Huib van Hove naar Antwerpen trok om zijn kunstopleiding te vervolledigen aan de lokale Academie voor Schone Kunsten. Na zijn terugkeer naar Den Haag in 1856 werd Maris actief bij Pulchri Studio, een schildervereniging met leden als Jan Weissenbruch, Willem Roelofs en Jozef Israëls. Vanaf 1859 was Jacob Maris samen met broer Matthijs Maris actief in een gedeeld atelier. De 19de-eeuwse kunstenaar verbleef enige tijd te Parijs, waar hij het atelier van Ernest Hébert zou vervoegen. Maris was in 1867 samen met onder meer Bernard Blommers, Anton Mauve en Jozef Israëls een van de stichters van de Hollandsche Teekenmaatschappij. De schilderijen van Jacob Maris worden gerekend tot de Haagse School, een schilderschool met een voorkeur voor een realistische schilderstijl naar voorbeeld van de School van Barbizon. Zijn oeuvre toont diverse onderwerpen, zo schilderde hij stads- en dorpsgezichten, kerkinterieurs, landschappen, portretten en genretaferelen. Zijn schilderijen zijn vandaag te bezichtigen in verschillende musea, onder meer het National Gallery te Londen, het Amsterdamse Rijksmuseum en het Musée d’Orsay te Parijs.
