Casper van Wittel, de uitvinder van het Venetiaans veduta

Venetië geniet tot op vandaag een grote bekendheid als florerende kunststad. Deze naam en faam heeft de Italiaanse polis mede te danken aan de verdiensten van de antieke kunstschilder Canaletto. Maar voordat deze Venetiaanse maestro uit de achttiende eeuw beroemd werd, was er een Nederlandse 17de-eeuwse schilder die een generatie eerder het Venetiaanse stadsgezicht begon vast te leggen: Casper van Wittel. De oude meester, afkomstig uit Amersfoort, reisde als jonge twintiger al af naar Rome. Gefascineerd door het Zuiderse pracht en praal, reisde hij verder naar Venetië. Toen van Wittel zich eenmaal als schilder van stadsgezichten gevestigd had, begon hij zich artistiek te ontplooien in het genre van het vedute. Hij vereeuwigde het Canal Grande, de Rialtobrug en het Piazzetta San Marco door middel van frisse, heldere pasteltinten op doek. Toch laat hij de invloed van zijn leermeesters uit zijn vaderland, Jan van der Heyden en Gerrit Berckheyde, niet helemaal los. In zijn geboortestad, Amersfoort, wordt de kunstschilder blijvend geëerd in de vorm van het kunstwerk ‘Obovaal’ van Marlou Rutten.

Zeegezichten: schilderijen oude meesters