Alphonse van Beurden was een 19de-eeuwse beeldhouwer van Belgische afkomst.
Alphonse van Beurden koos al vroeg voor een artistiek traject in de beeldhouwkunst. Nog voor hij aan zijn opleiding aan de Academie van Antwerpen begon, genoot hij al een opleiding houtsnijwerk bij een lokale firma. Van Beurden plaatste zich vooral in het Belgische kunstlandschap door zijn deelnames aan verschillende tentoonstellingen met onder meer zijn bronzen beelden. Initieel in het ‘officiële’ circuit van de triënnale salons, later vervoegde hij kunstenaarskringen die naast het rigide academische circuit functioneerden. De kring ‘Als ik kan’ was er daar een van. In 1885 werd Alphonse van Beurden leraar beeldhouwkunst aan de Academie van Antwerpen, waar hij ook zijn artistieke opleiding had genoten. Zijn succes beperkte zich niet tot ons land: vooral in Engeland kon de beeldhouwer op veel bijval rekenen voor het bewerken van ivoor, een grondstof die wegens het Belgisch kolonialisme in toenemende mate te vinden was in ons land. Daarnaast werd ook een van zijn kinderen, Alphonse van Beurden Junior, een gekend kunstenaar. Vooral zijn schilderijen van stillevens, (marine)landschappen en interieurs hadden veel aantrok.
