De kunstschilder en graficus Amédée Cortier was een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de neoconstructivistische kunst in België.
Amédée Cortier studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent, zijn geboortestad. Daarna ging hij aan de slag als huis- en kunstschilder. De schilderijen van de Gentse kunstenaar maakten een steeds verder uitpurende ontwikkeling mee, van postexpressionisme tot eenkleurige reliëfpanelen. Zijn oeuvre bestaat enerzijds uit schilderijen die hij vervaardigde in verschillende media -onder meer acryl, olie, gouache, aquarel en Oost-Indische inkt op paneel, papier of karton. Rond 1950 waagde hij zich, beïnvloed door de tentoonstelling Le Cercle Artistique, aan een kortstondig geometrisch abstract experiment. Later besliste hij dan toch om terug te grijpen naar een figuratieve beeldtaal. Omstreeks het hoogtepunt van zijn carrièrre luidt dan weer een nieuwe fase in; Amédée Cortier begint rond 1964 resoluut abstract te schilderen. Kleur primeerde hierbij op de relaties tussen de vormen. Ook stapte de kunstenaar over naar acrylverf, wat hem hielp om de intensiteit van zijn kleuren te verhogen. Met deze schilderijen kreeg hij publieke erkenning. Als lid van Het Antenneke groeit zijn fascinatie voor de gulden snede, een belangrijke compositorische wetmatigheid in zijn schilderijen. Ook zijn vriendschap met Yves De Smet is van belang. Amédée Cortier was namelijk lid van de door De Smet opgerichte Gentse Plus-Groep. Het collectief van Gentse constructivisten werd door hem actief gepromoot door middel van publicaties en deelnames aan internationale tentoonstellingen.
