Charles Schneider was een 20ste-eeuwse Franse glaskunstenaar die werken vervaardigde in de art deco stijl.
Kenmerkend voor de glaswerken van Charles Schneider zijn de heldere en contrasterende kleuren als ook de naturalistische motieven (bloemen). Omstreeks 1897 zou Charles Schneider een kunstopleiding aanvangen aan de Ecole des Beaux-Arts van Nancy, onder leermeesters Jean-Charles Chaplain en Franse beeldhouwer Frédéric de Vernon, wiens specialisatie medailles graveren was. Schneider ging toen vaak naar de glasfabriek van Antonin Daum, door financiële hulp van Daum kon hij ook zijn opleiding volgen te Nancy. Destijds nam Schneider de beslissing een winkel te openen waar hij zijn zelfgemaakte medailles en bronzen verkocht vaak met bloemen- of plantenmotieven, typisch voor de art deco, ook zijn latere werk toont deze motieven. Schneider participeerde met zijn kunstwerken in de Wereldtentoonstelling van 1925 te Parijs, aldaar had hij een enorm succes en werden zijn werken op een nog grotere schaal verkocht. In de jaren 1950 besloot Charles Schneider en zijn kinderen, onder andere Robert-Henri Schneider, een kristalfabriek te starten, na de crisis rond 1929 startte men namelijk opnieuw. In deze jaren waren de unieke glaswerken niet meer zo gekend als tijdens de wereldtentoonstelling, pas in de jaren 1980 werden zijn werken herontdekt en geliefd bij het publiek. Omtrent 1981 vroeg de Franse schilder en beeldhouwer Barlach Heuer aan Charles Schneider om een tentoonstelling, namelijk de Schneider tentoonstelling in de Musée du verre te Conches-en-Ouche. De werken van Schneider zijn vaak heel kleurrijk vooral deze met bloemenmotieven en nemen vaak verschillende vormen aan, de tinten rood komen vaak voor in zijn vazen. Later zetten zijn zonen Charles Junior en Robert-Henri Schneider zijn werk voor tot in 1981.
