Jacob of Jacobus Biltius was een Nederlandse schilder van stillevens uit de 17de-eeuw.
Jacob Biltius werd in 1633 in Den Haag geboren. Daar ging hij ook in de leer bij de kunstschilders Carel Hardy en Pieter de Putter. Die laatste specialiseerde zich in het schilderen van stillevens. In de 17de-eeuw was het niet ongewoon om je toe te spitsen op een bepaald genre of zelfs subgenre. Dit is ook wat Jacob Biltius deed. Net als zijn leermeester Pieter de Putter koos hij voor het stilleven. Specifiek specialiseerde hij zich in jachtstillevens en trompe l’oeils. Dit zijn schilderij die de kijker aan de hand van optische trucjes op het verkeerde been proberen te zetten. Door minutieus schaduwen en texturen te imiteren laat Jacob Biltius je voor enkele seconden geloven dat er een echte dode fazant of eend aan de muur hangt. Zo toont hij zijn technisch kunnen en wetenschappelijke observatie. Rijke burgers uit de 17de-eeuw waren verzot op dergelijke schilderijen. Een jachtstilleven was trouwens een extra groot statussymbool aangezien in principe enkel de adel mocht jagen. Jacob Biltius was doorheen zijn leven in verschillende Nederlandse steden actief en werkte ook een tijd in Antwerpen. Daar werd hij lid van de lokale Calvinistische kring waarbinnen de schilder Jacob Jordaens een van de spilfiguren was. Uiteindelijk stierf hij in 1681 na een indrukwekkende carrière in Bergen op Zoom. Zijn zoon Cornelis Biltius werd ook schilder.
