De Belgische kunstschilder, tekenaar en aquarellist Jules De Sutter behoorde tot de generatie van de animisten.
Jules De Sutter volgde een opleiding aan de Academie van Gent. Daar kreeg hij onder meer les van Jean Delvin en Carolus Tremerie. Zijn eerste doeken herinneren sterk aan prenten. Later evolueerde hij naar een meer expressionistischere vormgeving. De kunstschilder specialiseerde zich in het vervaardigen van landschappen, figuren en genrestukken. Samen met Hubert Malfait behoorde hij tot de jongeren van de tweede groep schilders van Sint-Martens-Latem. Jules De Sutter putte dan ook veel inspiratie uit de schilderijen van Gustave Van De Woestyne en woonde zelfs in zijn voormalige huis, Het Rozenhuis genaamd. Vanaf 1925 werd hij dan ook opgenomen in de Brusselse modernistische kringen. Zo was de kunstschilder contractueel verbonden aan de Brusselse galerie Le Centaure. In 1934 organiseerde men een individuele tentoonstelling van zijn werk in de Vooruit. Hij schilderde met brede penseelstreken en schreeuwerige kleurvlakken. Tussen 1944 en 1958 ging hij aan de slag als leraar aan de Academie van Gent. Zijn oeuvre situeert zich op het raakvlak tussen het postexpressionisme, fauvisme en animisme.
