Max le Verrier of Louis Octave Maxime le Varrier was een 19de-eeuwse kunstenaar van de Franse school.
Als zoon van een goudsmid en juwelier werd Max le Verrier geïntroduceerd in de kunstwereld. De Franse beeldhouwer is gekend om zijn elegante kunstwerken: diverse figuren worden afgebeeld, er worden dansers, maar ook dieren afgebeeld. Deze beeldhouwwerken zijn gemaakt in de art deco stijl van de 20ste eeuw. Wanneer hij tiener was woonde hij in Parijs maar omstreeks 1909 ging hij naar Engeland om te werken maar dit lukte niet goed en hij besloot terug te keren naar Parijs. Te Parijs huurde hij een werkplaats af en probeerde er beelden te maken. Als jonge man werd Max le Verrier verplicht te vluchten naar Zwitserland door de complicaties die de Eerste Wereldoorlog bracht. Na de oorlog besloot Max le Verrier er te blijven en nam hij de kans een kunstopleiding te volgen aan de Academie voor Schone Kunsten te Genève. Ginds sculpteerde hij zijn eerste terracottabeeldjes. Niet lang daarna immigreerde hij terug naar Frankrijk. Bij zijn terugkeer had hij het idee een atelier te openen, dit ging goed tot de Tweede Wereldoorlog de droom neerhaalde van de kunstenaar en hij moest verhuizen naar het zuiden van Frankrijk. Een tijd daarna, wanneer deze oorlog voorbij was verhuisde hij voor een laatste keer naar Parijs, aldaar bleef hij tot zijn dood in 1973. De kunstenaar is bekend om vooral in de eerste jaren als beeldhouwer de kunstenaar alles zelf deed, zowel het boetseren tot het gieten. Het meest beroemde werk van Max le Verrier is Clarte, een vrouw die een lichtbol vasthoudt in haar handen, dit is in het brons gegoten en naar levend model gemaakt.
