Octave Landuyt was bekend als een Gentse surrealistische kunstenaar uit de 20ste eeuw.
De hedendaagse kunstenaar genoot een opleiding aan de Kortrijkse Academie voor Schone Kunsten en volgde daarnaast aan de industriële school in Kortrijk een textielcursus. Deze vaardigheden zal hij later gebruiken als ontwerper voor kostuums en stoffen. Als kunstenaar werkt hij niet alleen in de schilderkunst waar hij vooral om bekend stond, maar ook in andere domeinen zoals gravure, beeldhouwkunst, sieraadontwerper, affiche- en posterontwerper, industrieel ontwerper, ontwerpen van meubels, (wand) tapijten, kostuums, stoffen, keramiek enz. Zijn liefde voor het ontwerpen van meubels komt mogelijk doordat hij rond 1943 in een fabriek heeft gewerkt voor meubels te Anzegem en daarmee ideeën kreeg. Hij ontwierp kostuums, affiches en decors voor de zo niet beroemdste dramaturg van België, Richard Wagner, voor het stuk Lohengrim in het jaar 1985. Omtrent 1944 werd Octave Landuyt tewerkgesteld als leraar tekenen aan de Rijksmiddelbareschool te Kortijk en later ook in Roeselare. Vervolgens ontving hij ook een diploma om leraar plastische opvoeding te zijn. Uiteindelijk werd Octave Landuyt nog lid van de West-Vlaamse kunstkring, die al leden had zoals Gérard Van Tieghem, een landschapschilder werkzaam in Kortrijk. Deze kring organiseerde Salons onder andere in Brugge. In de jaren ‘2000 schreef hij verschillende boeken zoals Grafische kunst in Vlaanderen en Aspecten van de Belgische kunst. Donkere schilderijen met bizarre wezens of mensen tegenover een vreemde achtergrond zijn kenmerkend voor de schilderijen van Octave Landuyt als ook de gekwelde ziel of verbeelding dat doet denken aan de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog. De dood, de vraag tussen leven en dood, het tragische en dreiging worden gezien in zijn kunstwerken die ongetwijfeld ook beïnvloed zijn door de wereldoorlog. Er zijn verschillende stijlstromingen waarin de werken van Octave Landuyt in te situeren valt, grotendeels van zijn oeuvre wordt in een surrealistische stijl gemaakt doordat hij inspiratie zou halen zoals zijn collega’s in de dromen, de illusies en het onderbewustzijn. Hij kende doorheen zijn carrière een periode van abstractie, maar later nam hij terug de weg naar de figuratie waar hij unieke dieren schilderde.
