Marie Auguste Émile René Ménard, beter bekend als simpelweg René Ménard, was een Franse, symbolistische kunstschilder uit de late 19de- en vroege 20ste- eeuw.
René Ménard werd in 1862 in Parijs geboren in een familie van kunstenaars. Zijn vader René Joseph Ménard was kunstschilder en directeur van de l’École des Arts Décoratifs. Zijn tante was de kunstschilderes Louise Galtier-Boissière en zijn neef was de dichter en filosoof Louis Ménard. Ook kunstenaars uit de School van Barbizon zoals Camille Corot en Jean-François Millet kwamen geregeld bij de Ménards over de vloer. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de jonge René Ménard aan de Parijse Académie Julian ging studeren. Daar kreeg hij les van de kunstschilders Paul Baudry, William Bouguereau en Henri Lehmann. Zelf werd hij vooral bekend met zijn symbolistische landschappen. Meestal tonen ze serene zichten bij valavond of dageraad, wat hen een mysterieuze, verstilde sfeer geeft. Water, badende naakten en kleurrijke hemels zijn terugkerende motieven in zijn werk. René Ménard toonde zijn 19de -eeuwse schilderijen in avant-gardistische Europese galerijen en salons. Zijn werk was onder meer te zien bij Georges Petit in Parijs en bij la Libre Esthétique in Brussel. Zelf in Boston en Buffalo waren er galerijen die zijn werk toonden. Verder kreeg hij ook veel staatsopdrachten die zijn carrière wind in de rug gaven. Dit alles werd in 1900 beloond met een toetreding tot de Orde National de Légion d’Honneur. Vandaag zijn de schilderijen van René Ménard in veel musea te bezichtigen, zoals het Musée d’Orsay in Parijs en het Museum voor Schone Kunsten in Gent.
