De Zuid-Nederlandse 16de-eeuwse kunstschilder Bartholomeus Spranger was met zijn verfijnd maniërisme dat de Praagse School kenmerkt een grote inspiratiebron voor andere maniëristen zoals Cornelis van Haarlem en Goltzius.
Opgeleid door niemand minder dan oud meester Frans Mostaert, Cornelis van Dalem en Jan Mandijn, zal Oude Meester Bartholomeus Spranger al snel uitgroeien tot één van de invloedrijkste Zuid-Nederlandse kunstschilders in het genre van het maniërisme. Naast zijn leertijd vindt de Old Master zijn artistieke taal vooral door het verfijnd maniërisme van de etsen van Parmigianino en Frans Floris te kopiëren. Na zijn leertijd zal de 16de eeuwse antieke schilder zijn leven lang rondreizen: zo trekt hij richting Parijs, Lyon en Milaan om zich in de fresco-techniek te verdiepen, om in Rome uiteindelijk tot pauselijke schilder benoemd te worden. Niet lang daarna wordt hij benoemd als hofschilder in Wenen en treedt hij in dienst van keizer Rudolf II in Praag, toen het centrum van het maniërisme in Europa, waar ook andere Oude Meesters zoals Adriaen de Vries en Roelant Savery in dienst waren. De 16de eeuwse schilderijen van de Oude Meester Spranger omvatten meestal mythologische en allegorische voorstellingen met een sterke erotische lading. De hand van oud meester Spranger is te herkennen aan de decoratieve composities, verstrengelde lichamen en sprekende kleuren.
