De Belgische kunstschilder en tekenaar Florent Willems genoot bekendheid voor zijn genretaferelen en portretten.
Florent Willems kreeg een opleiding schilderkunst aan de kunstacademie van Mechelen. Vervolgens ging hij aan de slag als professioneel schilder en restaurateur in Brussel. Hij kopieerde oude Hollandse meesters als Gerard ter Borch en Gabriël Metsu. Deze figuren oefenden dan ook een grote invloed uit op zijn stijlontwikkeling. In het begin van zijn carrière vervaardigde de kunstschilder vooral interieurs, genrewerken en historische taferelen. Na exposities van zijn eigenzinnige late 19de eeuwse schilderijen in Antwerpen en Brussel waagde hij ook zijn kans in Parijs, het toenmalige kunstencentrum. Florent Willems nam steeds succesvol deel aan het Parijse Salon en aan de befaamde Wereldtentoonstelling van 1855. Op het einde van zijn loopbaan richtte hij zich meer op het genre van de portretkunst. Vooral elegante vrouwen in een interieur waren een veel voorkomend motief in zijn oeuvre. Alfred Stevens, zijn mentor en goede vriend, zou gedurende zijn hele carrière een belangrijke inspiratiebron en invloed voor hem blijven. Zijn belangrijkste navolger was zijn zoon, Charles Henri Willems, die in Parijs actief zou zijn als portretschilder.
