De Franse graficus, schilder en beeldhouwer Honoré Daumier genoot bekendheid voor zijn sociaal politiek getinte spotprenten.
Honoré Daumier volgde een opleiding lithografie, waarna hij als graficus aan de slag ging. Hij debuteerde in kranten als La Caricature en La Charivari, waarin hij door middel van lithografiën onverbloemd de stoten van zijn tijdgenoten weergaf. Zijn grootste inspiratiebron was dan ook het reilen en zeilen van het 19de eeuwse dagdagelijkse leven in Frankrijk. Zijn prenten waren steeds politiek geladen en getuigden van zijn eigenzinnige anti-monarchistische houding. Honoré Daumier zat dan ook vaak in nauwe schoentjes; in 1832 werd hij de gevangenis in gestuurd wegens majesteitsschennis. Door de toenemende censuur ging hij dan ook op zoek naar andere onderwerpen. Zijn prenten spotten voortaan met de gegoede burgerij van Parijs en omstreken. Hij richtte ook zijn pijlen op het opkomende toerisme en de huwelijksperikelen van zijn tijdgenoten. Toch vielen de humoristische prenten behoorlijk in de smaak bij lezers van de kranten waarin hij publiceerde. De universele thema’s van de karikaturen, vervaardigd in waterverf en oliën, waren dan ook enorm herkenbaar voor zijn tijdgenoten. Kunstschilders als Camille Corot, Eugène Delacroix en schrijvers als Charles Baudelaire en Honoré Balzac bewonderden zijn eigenzinnige stijl en scherpzinnigheid. Toch werd hij lange tijd niet aux sérieux genomen bij het toenmalige culturele establishment. Het is pas na zijn dood dat men ook de esthetische kwaliteit van zijn schilderijen en beeldhouwwerken begon in te zien. Tot op heden wordt hij herinnerd als de kunstenaar die de karikatuur tot een zelfstandige kunstvorm heeft verheven.
