Jacob Van Loo (Sluis, 1614 - Parijs, 1670) is als 17de eeuwse kunstschilder vooral gekend voor zijn portretten. Deze portretten konden werkelijke personen weergeven, of een mythologisch/ historisch thema hebben.
Oud meester Jacob Van Loo genoot in zijn jonge jaren zijn opleiding naar alle waarschijnlijkheid bij zijn eigen vader. Al snel verhuist hij naar Amsterdam, waar hij Eglon van der Neer, kunstschilder gekend voor portretten en historieschilderkunst, zal opleiden.
Nog steeds in Amsterdam zal Jacob Van Loo trouwen met Anna Lengele, de zus van kunstschilder Martinus Lengele. In 1660 is hij genoodzaakt te vluchten uit de stad: tijdens een gevecht verwondde hij een man fataal. Van Loo werd tot de doodstraf veroordeeld, maar vluchtte naar Parijs. Daar zal hij, na nog kort verder te werken aan zijn schildercarrière aan de Academie de peinture et de sculpture, overlijden in 1670.
Zowel zijn zoon, Louis Abraham Van Loo, als zijn kleinzonen Jean-Baptiste en Charles-André Van Loo werden kunstschilder.
