Jan Sluijters was een Nederlandse kunstschilder, ontwerper van affiches en prentkunst en boekbandontwerper.
De kunstschilder Jan Sluiters was, samen met zijn boezemvriend Leo Gestel, een leerling aan de Rijksacademie van beeldende kunsten. Wanneer hij in 1904 de prestigieuze Prix de Rome in ontvangst neemt, vertrek hij al gauw op studiereis naar Italië en Spanje. Bij zijn terugkomst in Parijs maakte hij kennis met het toen opkomende fauvisme, een stijlstroming die gekenmerkt wordt door het gebruik van schreeuwerige kleuren. Toen hij zich later in den Haag vestigde, werd hij lid van kunstenaarsverenigingen als Pulchri Studio, Arti et Amicitae en de Sint-Lucas gilde. Zijn bekendheid nam razendsnel toe: in Parijs kreeg hij zelfs een Grand Prix voor zijn deelname aan de Wereldtentoonstelling. Naast landschappen en stadsgezichten vervaardigde Jan Sluijters vooral portretten. Zijn figuratieve schilderijen waren steeds gebaseerd op het symbolisme, fauvisme en de art nouveau. Later in zijn loopbaan zou hij zijn focus echter verleggen naar de richting van het kubisme en futurisme. Kees van Dongen en Piet Mondriaan fungeerden als zijn grootste inspiratiebronnen. Zelf zou hij een grote invloed uitoefenen op de Cobra beweging.
