Jan Verhas, ook wel Jan Frans Verhas genoemd, was een Belgisch schilder van 19e-eeuwse schilderijen.
Jan Verhas was de zoon van schilder Emmanuel Verhas en de jongere broer van Franz Verhas; net zoals Franz Verhas studeerde hij in Dendermonde alvorens naar de Antwerpse Academie te trekken. Daar vervolledigde Verhas zijn opleiding bij Nicaise de Keyser en Jan Antoon Verschaeren en leerde hij schilders Karel Ooms en Lawrence Alma-Tadema kennen. In 1860 leverde de Prix de Rome Jan Verhas een reis naar Italië op, waarna hij opnieuw in Antwerpen ging wonen. In die vroege jaren produceerde hij vooral schilderijen met historiestukken in de romantische stijl die op dat moment dominant was bij de academies. In 1867 verhuisde de 19de-eeuwse kunstschilder naar Brussel en verlegde hij zijn focus naar portretten en scènes uit het dagelijks leven, waarmee hij bijzonder succesvol was. Net zoals zijn broer produceerde Jan Verhas verfijnde schilderijen van dames en kinderen uit de bourgeoisie, geïnspireerd door de schilderijen van Alfred Stevens. Zijn stijl evolueerde naar realisme met een natuurlijk gevoel en veel aandacht voor materiaalweergave. De laatste jaren van zijn leven woonde schilder Jan Verhas op de zeedijk in Heist, waar hij duinlandschappen, zeegezichten en strandtaferelen vervaardigde, vaak en plein air geschilderd.
