Joseph Cantré (1890-1957), soms ook Jozef Cantré genoemd, was een Belgisch kunstenaar, vooral bekend als beeldhouwer.
Joseph Cantré werd geboren in Gent en studeerde er net als zijn oudere broer Jan-Frans Cantré aan de Academie daar. Zijn vroegste sculpturen vertonen invloeden van Constantin Meunier en George Minne. In de late jaren twintig verbleef Joseph Cantré een tijdlang in Nederland, waar hij medekunstenaars Fritz Van Den Berghe en Gustaaf De Smet ontmoette en daardoor ook kennis maakte met het ontluikende expressionisme. Eenmaal terug in Gent groeide zijn bekendheid als beeldhouwer: hij maakte enkele standbeelden voor figuren zoals Edward Anseele en Peter Benoit in zijn karakteristieke expressionistische stijl vol beweging en emotie. Hij was tevens actief als xylograaf en ontwierp boekbanden en illustraties. Samen met zijn broer en mede-kunstenaars Frans Masereel, Joris Minne en Henri Van Straten wordt hij gezien als één van ‘de Vijf’ die de Belgische graveerkunst nieuw leven inblies na de Eerste Wereldoorlog.
