Jules Van de Veegaete genoot bekendheid als kunstschilder, lithograaf, graficus en beeldhouwer. Hij speelde een belangrijke rol in het 20ste-eeuwse kunstlandschap van Gent, waar hij lid was van de kunstkring genaamd Cerle Artistique.
Als leerling aan de Academie voor Schone Kunsten in Gent kreeg Jules Van de Veegaete onderricht van befaamde leraren als Jean Delvin, Ferdinand Willaert en Jules Evarist Van Biesbroeck. Na de voltooiing van zijn artistieke studies ging hij aan de slag als professionele schilder. Van de Veegaete nam ook een aantal keer mee aan de prestigieuze wedstrijd van de Prix de Rome, waarin hij vaak als tweede eindigde. Zijn 20ste-eeuwse schilderijen bevatten vaak motieven als kerken, musea en oude gebouwen. Hij slaagde er steeds uitzonderlijk goed in om een sfeervol stadsgezicht of interieur vast te leggen op doek. Vaak vervaardigde hij zijn antieke schilderijen dan ook in situ, in de meest pittoreske buurten van Gent. Naast schilderkunst focuste Jules Van de Veegaete zich op de beeldhouwkunst, waarmee hij een tweede plaats van de Romeprijs bemachtigde. Hij had zijn eigen atelier in de wijk Patershol in Gent, waar hij in 1921 een individuele tentoonstelling inrichtte.
