Leon Richet was een 19de-eeuwse landschapsschilder van de Franse School.
Léon Richet kwam uit een molenaarsfamilie te Solesmes. Al vroeg geraakte Richet geïnspireerd door de schilderkunst en volgde hij tekenlessen aan de Academie te Valenciennes, aldaar was Ambroise Détrez, een Franse landschapschilder, zijn leermeester. Richet was goed bevriend met volgende kunstenaars, Narcisse Díaz de la Peña, een Franse landschapschilder, Jules Lefebvre, een Franse academische en oriëntalistische schilder, en Louis Boulanger, allemaal voorstanders van de School van Barbizon. Opvallend aan het oeuvre van Léon Richet is dat de landschappen met het thema een figuur op een bepaalde plek in het bos van Fontainebleu, meestal bij een vijver, bomen of een pad, het meest voorkomende zijn. In veel van zijn werken zien we een invloed van Diaz. Daarnaast is het ook kenmerkend dat Richet een bijzondere aandacht had om het licht te bestuderen op de manier zoals de impressionisten dat destijds deden, waarmee hij mogelijk contact mee had, aangezien dit opkwam in de jaren 1860 te Frankrijk en vooral Parijs. Vanaf 1869 stelde hij zijn werken tentoon in de Franse Salons met positieve reacties van het publiek. Daarna beperkte Richet zich niet alleen tot het bos van Fontainebleu maar trok hij ook rond om andere landschappen te ontdekken zo ging hij bijvoorbeeld naar België, trok hij naar de Auvergne en Picardië. Tijdens deze tijd werkte hij alsnog als leraar aan de Academie te Valenciennes waar hij als jonge man ook een opleiding volgde. Toen en na zijn dood tot heden is zijn werk nog altijd geliefd. De kunstenaar was werkzaam in de schilderkunst tot aan zijn dood in 1907, hij stierf op de plek waar hij het liefst schilderde, namelijk Fontainebleu.
