Luca Giordano (1634-1705) was een Italiaanse 17de-eeuwse schilder uit de laatbarokke periode. Hij genoot zijn opleiding bij Jusepe de Ribera, een Spaanse oude meester die zich in Napels had gevestigd.
Aanvankelijk produceerde oud meester Luca Giordano in navolging van zijn leermeester vooral geleerdenportretten met sterke licht-donkercontrasten. In zijn latere werk is de stijl lichter en kleurrijker, beïnvloed door Giordano’s kennis van 16de-eeuwse Venetianen zoals Titiaan en zeventiende-eeuwse oude meesters uit Rome zoals Annibale Carracci. Giordano vervaardigde enkele grote frescoreeksen in Firenze, alsook in Spanje, waar hij in de jaren 1690 werkte voor Karel II. De zwierige, snelle manier van schilderen in de monumentale antieke schilderijen van Luca Giordano leverde hem de bijnaam Luca fa presto (Luca schiet op) op en werd in de achttiende eeuw bewonderd door Jean-Honoré Fragonard, één van de grootste oude meesters uit de rococo. Giordano’s bekendste leerling is 17de-eeuwse schilder Paolo de Matteis.
