De Vlaamse kunstschilder Pieter van Bloemen, decaan van de Antwerpse Sint-Lucasgilde en belangrijk lid van de Bentvueghels, oogstte heel wat succes met zijn 17de eeuwse landschappen en dierenschilderijen.
Amper tien jaar oud is Pieter van Bloemen wanneer hij bij de Antwerpse kunstschilder Simonne Johannes van Douw in de leer gaat. Na 7 jaren aan intensieve opleiding waarin de Oude Meester voornamelijk de wereld van landschappen en het dierenrijk ontdekt, wordt Pieter van Bloemen op 17-jarige leeftijd toegelaten tot de Antwerpse Sint-Lucasgilde. Met deze titel op zak trekt de Oude Meester richting Rome, vergezeld door zijn broers Jan Frans van Bloemen en Norbert van Bloemen, beide even bedreven in de wereld van de 17de eeuwse schilderkunst. Tijdens zijn verblijf in Italië zal Pieter van Bloemen toetreden tot de Bentvueghels, een groepering van Vlaamse en Nederlandse antieke schilders in Rome, waar hij de bijnaam ‘Standaard’ toegewezen krijgt. Eens terug in Antwerpen wordt Pieter van Bloemen in 1699 officieel decaan van de lokale Sint-Lucasgilde en neemt hij Peeter van Aken en Frans van Alter onder zijn vleugels als leermeester. Het oeuvre van de Oude Meester behelst een breed scala aan antieke schilderijen van landschappen, cavaleriescènes en historiestukken, maar het is inzonderheid zijn kundigheid in het weergeven van het dierenrijk die hem heel wat aanzien oplevert. De hand van de Oude Meester is te herkennen aan de stilleven composities van dieren, in Italianiserende landschappen, die met hun monochroom coloriet fel contrasteren ten opzichte van de levendige kleuren in de kostuums van de aanwezige figuren. Pieter van Bloemen wist in zijn levensloop een sterk netwerk van Oude Meesters uit te bouwen, zo bracht hij tijd door met Gillis Weenix en Adriaen van der Cabel in Lyon en werkte hij samen met Oude Meester Balthasar van de Bossche.
