Raoul Dufy was een Franse kunstschilder, illustrator en textielontwerper. Hij was een belangrijk exponent van het fauvisme en kubisme.
De kunstschilder Raoul Dufy was een leerling van Charles Lhuillier, in wiens atelier hij avondlessen volgde. In de Ecole de Beaux-Arts van Havre, zijn geboortestad, ontmoette hij als jonge knaap de kunstschilder Emile-Othon Friesz, met wie hij later een atelier zou delen in Monmartre. Ook zijn broer, Jean Dufy, ging al snel aan de slag als professioneel kunstschilder. Daarna genoot hij een schildersopleiding aan de fameuze Ecole des Beaux Arts in Parijs. Na de eeuwwende floreerde dit kunstcentrum namelijk enorm. De stad oefende een grote aantrekkingskracht uit op verfrissende jonge kunstenaars. En dat was niet anders voor Raoul Dufy, die er beïnvloed werd door het opkomende fauvisme. Wanneer hij echter in aanraking komt met de schilderijen van Paul Cézanne, evolueert zijn stijl meer naar dat van het kubisme. Zijn eerste tentoonstelling vond plaats in 1901. In de daarop volgende jaren zou hij zijn schilderijen aan het grote publiek tonen in de galerij van Berte Weill en de Salon des Indépendants. Raoul Dufy heeft zijn faam vooral te danken aan deze laatste expositie, waarin de kunstschilder Maurice Denis een van zijn schilderijen kocht. Vanaf 1940 nam de kunstschilder ook deel aan de jaarlijkse tentoonstelling in de Salon des Tuileries in Parijs, waar zijn schilderijen steeds in de smaak vielen bij het grote publiek. Op het einde van zijn loopbaan kreeg hij een aandoening aan zijn handen, die het voor hem onmogelijk maakte om verder te schilderen. Na een operatie, die hij in Boston onderging, ging het echter de betere kant op. Hij kreeg zelfs nog een onderscheiding voor zijn werk op de 26ste editie van de biënnale in Venetië.
