René De Pauw (1887-1946) was een Belgisch schilder van 19e- en 20e-eeuwse schilderijen.
René De Pauw was de zoon van een notaris en werd geboren in Pittem, maar verhuisde in 1901 met het gezin mee naar Brugge. Na zijn tijd op het Sint-Lodewijkscollege begon hij een studie letteren en wijsbegeerte aan de Universiteit Gent in combinatie met een opleiding aan de kunstacademie van Brugge, waar onder andere Flori Van Acker zijn leraar was. In de eerste jaren van zijn carrière werkte hij in de eerste plaats als karikaturist; in zijn tekeningen nam hij onder meer collega-kunstenaars en Duitse militairen op de korrel. Na de oorlog verhuisde hij naar Etterbeek en bouwde hij zijn artistieke loopbaan uit in de hoofdstad met impressionistisch ogende schilderijen. Hij maakte zowel portretten als landschappen, marines, interieurs en stillevens. In 1932 trok hij opnieuw naar zijn geboortestreek en vestigde hij zich in Heist, waar hij strandtaferelen, vissers en poldergezichten op doek zette. René De Pauw genoot tevens enige bekendheid als illustrator van boeken en met diverse wandschilderingen, waarvan de bekendste allicht die van het station van Brugge is.
