Chinese keramische boeddha’s
Met de lange geschiedenis van Chinese keramiek is het niet verbazingwekkend dat naast Chinees serviesgoed en Chinese vazen ook Chinese sculpturen van religieuze figuren zijn plaats vond in het dagelijks leven van de Chinese bevolking. Het boeddhisme werd in de eerste eeuw, tijdens de Han-dynastie (206 v.o.t. – 260 o.t.) geïntroduceerd door rondtrekkende Indische monniken waarna Chinese boeddhistische kloosters werden gevormd. Gaandeweg kreeg de religie vaste grond bij de Chinese bevolking.
De eerste Chinese boeddha-beeldjes verschenen in de vorm van kleine figuren op antiek Chinees grafaardewerk. In verschillende grotten langs de Zijderoute in West-China werden 4e-eeuwse Chinese buddha-beeldjes, gemaakt van klei en riet, teruggevonden. Ook op Chinese votiefbladen verschenen in halfreliëf uitgekapte Chinese buddha’s.
Een voordeel van de Chinese keramische kunst is de ontzettende vloeibaarheid waarmee de Chinese bouddha-beeldjes werden uitgevoerd. Deze vloeibaarheid valt op vanaf de Yuan-dynastie (1279 – 1368) werden Chinese bouddha-beeldjes van onder andere bodhisattva’s in Chinese qingbai-stijl met een blauwachtig glazuur ontwikkeld. De subtiliteit waarmee de Chinese pottenbakkers de Chinese qingbai boeddha-beeldjes vervaardigen is subliem. Deze subtiliteit zette door tijdens de Ming-dynastie (1368 – 1644) wanneer polychrome Chinese bouddha-beeldjes in sancai glazuur gegeerd waren. Het polychrome karakter van de Chinese sancai bouddha-beeldjes met de gekleurde glazuren bracht een levendig effect met zich mee zoals te zien is op felle rode en witte vlammen voor de halo’s van de Chinese boeddha-beeldjes. De haren en ogen van de Chinese buddha-beeldjes werden haarfijn geschilderd en een nog rijkelijker effect werd bekomen door toevoeging van bladgoud. Vanaf de Qing-dynastie (1644- 1911) overheerste het gebruik van Chinees porselein voor de vervaardiging van de Chinese bouddha-beeldjes. De ovens van Dehua, in de provincie fujian staan bekend om de Chinese porseleinen buddha-beeldjes afgewerkt met een dik geglansd glazuur die varieert van satijnwit tot een blauwe of roze tint, Blanc de Chine. De Chinese Blanc de Chine boeddha-beeldjes werden tijdens de 17de- en 18de eeuw vaak geëxporteerd naar Europa. Een Chinees Blanc de Chine boeddha-beeldje kan bij een specialist onderzocht worden voor schatting. Daarbij kijkt de specialist naar de aanwezige merktekens en stempels en naar de vorm, glazuur en conditie alvorens een waardebepaling toe te kennen.
