Abraham Bloemaert (1566-1651) was een zeventiende-eeuws Nederlands schilder en ontwerper van prenten.
Oud meester Abraham Bloemaert werd geboren in het Zuid-Hollandse Gorinchem op kerstdag 1566 als zoon van beeldhouwer Cornelis I Bloemaert. Na een opleiding in Utrecht verbleef de jonge Abraham vanaf 1581 een viertal jaar in Parijs, waar hij onder andere in de leer ging bij Hiëronymus Francken. Eenmaal terug in zijn geboortestreek werd hij op zijn beurt leermeester van onder andere Jan van Bijlert, Hendrick ter Brugghen, Gerard van Honthorst en de broers Andries en Jan Both. Aanvankelijk schilderde 16de-eeuws schilder Abraham Bloemaert voornamelijk landschappen in Vlaamse stijl en maniëristische historiestukken, gekenmerkt door hun stralende kleuren en elegante figuren. Dankzij enkele leerlingen die naar Italië gereisd waren, vertoont zijn latere werk invloeden van Caravaggio, de meester van het clair-obscur. Daarmee lag zijn atelier aan de basis van de groep kunstenaars die later de Utrechtse caravaggisten genoemd zullen worden. Ook Bloemaerts zonen Hendrick, Cornelis II, Adriaan en Frederick Bloemaert groeiden uit tot gerenommeerde schilders en graveurs.
