Charles Hermans was een 19de-eeuwse schilder van de Belgische School.
Charles Hermans werd geboren in het Brusselse, waar hij al vroeg les kreeg bij kunstschilders Louis Gallait en François-Joseph Navez. Zijn opleiding zou hij verderzetten aan het Sint-Lukasatelier te Brussel, een tegenhanger van de conventionele academies, waarna de schilder omstreeks 1860 zijn studies zou vervolledigen aan het Franse École Centrale des Beaux-Arts. Aan deze École kreeg Charles Hermans les van onder meer Zwitsers kunstschilder Charles Gleyre. Na enige tijd in Italië en omstreken te verblijven sloot Hermans zich aan bij de Société libre des Beaux-Arts te Brussel, een vereniging voor realistische kunstenaars met leden als Félicien Rops, Alfred Verwee, Louis Dubois en Charles Degroux. Ook trok de 19de-eeuwse kunstschilder enige tijd naar Anseremme, waar hij samen met onder meer Julien Dillens en Théodore Baron deel zou uitmaken van een kunstenaarskolonie. De schilderijen van Hermans tonen zowel genretaferelen, als stillevens en portretten in aquarel, waterverf en gouache. Charles Hermans exposeerde meermaals doorheen zijn levensloop, echter zorgde hij voor enige commotie op het Brusselse Salon van 1875 met zijn sociaal realistisch schilderij Bij Dageraad, geproduceerd op bijzonder groot formaat. Dit werk werd opnieuw tentoongesteld op de Parijse Wereldtentoonstelling in 1878.
