De Belgische kunstschilder Charles Leickert genoot een opleiding in de tekenkunst bij de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag.
Ook leerde Charles Leickert de kneepjes van het vak van de schilder Bartholomeus Johannes van Hove, Wijnand Nuijen en Andreas Schelfhout. Hierna richtte Leickert zich volledig op de landschapsschilderkunst. De schilder blonk het meeste uit in het vervaardigen van winter landschappen, maar is ook bekend omwille van zijn unieke stads- en strandgezichten. In 1856 werd hij lid van de Koninklijke Academie te Amsterdam. Charles Leickert was een exponent van de Romantische School. De romantiek werd in Nederland anders benaderd dan elders in Europa. Groteske, exotische en mystieke elementen zoals imposante watervallen of mierzoete luchten ontbraken grotendeels. Beïnvloed door de Koninklijke Academie van Amsterdam schilderde hij vooral de schoonheid van zijn eigen omgeving, in de plaats van die van het verre oorden. Dit resulteerde in gedetailleerde en stemmige schilderijen van pittoreske steden en ongerepte Hollandse landschappen met molens en rivieren. Op het einde van zijn carrière verhuisde hij naar Mainz, waar Charles Leickert uiteindelijk overleed.
