Edmond De Schampheleer was een 19de-eeuwse kunstschilder en graveur van Belgische afkomst.
Edmond De Schampheleer werd in 1824 geboren te Brussel en zou in Antwerpen een opleiding volgen onder kunstschilder Eugène-François de Block. De Schampheleer produceerde doorheen zijn leven antieke schilderijen van landschappen in een eerder realistische stijl met een voorkeur voor weidse gezichten, beïnvloed door de School van Barbizon en het plein-airisme. Hiernaast was eveneens romantisch en realistisch landschapsschilder Théodore Fourmois een sterke invloed voor Edmond De Schampheleer. Door zijn voorliefde voor het schilderen in de Genkse contreien wordt De Schampheleer veelal vermeld als aanhanger van de Genkse School, naast andere schilders als Isidore Verheyden, Edouard Huberti, Emile van Doren en Anna Boch. Edmond De Schampheleer stelde zijn 19de-eeuwse schilderijen meermaals tentoon, onder meer op de salons te Gent, Antwerpen en Brussel. De antieke schilder zou omstreeks 1860 in samenwerking met onder meer Félicien Rops, Camille van Camp en Charles Degroux illustraties produceren voor een werk van Belgisch schrijver Charles De Coster: Contes brabançons. De Schampheleer overleed in 1899 te Sint-Jans-Molenbeek.
