Oud meester Frans Francken, ook wel Frans Francken de oude werd geboren in 1542 te Herentals en overleed te Antwerpen in 1616. Hij speelde een belangrijke rol in de 17de-eeuwse kunstscène in de Zuidelijke Nederlanden, waar hij voornamelijk actief was in Antwerpen. In 1567 werd hij meester van de Sint-Lucasgilde, waar hij een tiental jaar later diaken werd.
De familie Francken huisde heel wat schildertalent: zijn vader was een minder gekende kunstenaar, maar beide broers (Hieronymus en Ambrosius Francken) konden op heel wat faam rekenen. Ook zijn zoon, Frans Francken de jonge, werd bekend voor zijn 16de-eeuwse altaarstukken en antieke schilderijen van genrescenes.
Frans Francken was ook leermeester van bekende kunstenaars als Goltzius en Jan de Wael.
In de context van de beeldenstorm (de aanvallen op religieuze afbeeldingen door de Calvinistische protestanten in de jaren 1560) kwam er opnieuw vraag vanuit de kerk naar afbeeldingen van religieuze taferelen. Vanuit de kerk werd een heus project op poten gezet om via kunst mensen opnieuw naar de katholieke kerk te trekken: de contrareformatie. Hier droeg 16de-eeuws kunstschilder Francken aan bij door middel van zijn altaarstukken en allegorische antieke schilderijen.
