Jean Frédéric Bazille was een Franse impressionistische kunstschilder en graficus uit de 19de-eeuw.
Frédéric Bazille werd in 1841 in het Zuid-Franse Montpellier geboren. Geprikkeld door het werk van Eugène Delacroix trok hij naar Parijs om schilderkunst te studeren. Op vraag van zijn familie volgde hij ook lessen geneeskunde. Hij kreeg onder meer les van de kunstschilder Charles Gleyre. Naast Frédéric Bazille gingen ook vele andere prominente impressionisten in de leer bij Gleyre. Hij was goed bevriend met vele spilfiguren uit de scène. Schilders Auguste Renoir, Claude Monet, Alfred Sisley en Édouard Manet mocht hij allen tot zijn vrienden rekenen. De gefortuneerde Bazille stelde als mecenas zijn atelier regelmatig open voor collega’s met financiële problemen. Hij werkte als een echte impressionist graag buiten, “en plein air”. Zonovergoten landschappen waren dan ook één van zijn specialiteiten. Ook in zijn portretten zijn er rijke panorama’s op de achtergrond te vinden. Frédéric Bazille kwam op 28 jarige leeftijd tragisch om het leven tijdens de Frans-Duitse oorlog. Zijn schilderijen zijn vandaag onder andere te bezichtigen in de Parijse tempel van het impressionisme, Musée d’Orsay.
