De Franse kunstschilder Edouard Manet wordt tot op heden gezien als de grootste vertolker van de pre-impressionistsiche en impressionistische schilderkunst.
Nadat Edouard Manet zijn vader kon overtuigen om zijn carrière in de marine te laten varen, ging hij al vrij snel aan de slag als assistent bij het atelier van Thomas Couture. Hierna ondernam bij reizen naar Holland, Italië, Duitsland en Oostenrijk. De jonge schilder was er enorm onder de indruk van de schilderijen van Velazquez, Titiaan en de Vlaamse oude meesters. In 1856 ving hij zijn opleiding aan de Academie aan onder leiding van Léon Bonnat. Het was in deze periode dat hij vele befaamde kunstenaars en intellectuelen ontmoette. Dankzij Berte Morisot werd hij geïntroduceerd met, en als het ware volledig ondergedompeld in de Parijse kring van impressionistsiche schilders als Edgar Degas, Camille Pissarro en Claude Monet. In de jaren die daarop volgen maakte hij twee van zijn meest bereoemde werken, Le déjeuner sur l’herbe en Olympia, die ook op de Salon werden tentoongesteld. De schokkende schilderstechniek en onderwerpen genereerden een golf van negatieve beoordelingen van het publiek en critici. Toch zou Manet later juist bekend worden voor zijn combinatie van zwarte en kleurrijke, heldere penseelstreken in zijn picturale 19de eeuwse schilderijen. Desalniettemin zou Edouard Manet zich gedurende zijn hele carrière distanciëren van de impressionisten.
