Gerrit Dou, soms verfranst tot Gerard Dou, was een Nederlands schilder uit de Gouden Eeuw, vooral bekend om zijn verfijnde trompe l’oeil-taferelen.
Aanvankelijk zou Gerrit Dou opgeleid zijn met het oog op een carrière als glasschilder, net zoals zijn vader. Als veertienjarige werd hij echter één van de eerste leerlingen van de jonge Rembrandt, die op dat moment samen met antiek schilder Jan Lievens een atelier had in Leiden. In het vroege werk van 17de-eeuws oud meester Dou als is de invloed van zijn leermeester nog erg prominent, maar vanaf ca. 1640 specialiseerde hij zich in genretaferelen op klein formaat. Daarbij werkte hij in een erg minutieuze stijl, zo nauwkeurig en gedetailleerd dat hij gedwongen werd zelf zijn allerfijnste penselen te maken. Met die arbeidsintensieve techniek lag Gerrit Dou aan de basis van de groep oude meesters die in de negentiende eeuw de bijnaam van “Leidse fijnschilders” kregen en waartoe onder meer Dou’s leerlingen Frans van Mieris I en Gabriël Metsu gerekend worden.
