Rembrandt van Rijn

Rembrandt van Rijn (1606-1669) is een 17de-eeuwse kunstenaar uit de Noordelijke Nederlanden, en 1 van 7 kinderen. Hij was voornamelijk tekenaar, schilder en etser, en blonk uit in meerdere stijlen en manieren van schilderen. In zijn kinder- en tienerjaren studeerde hij aan de Latijnse school, nadien ook aan de Universiteit van Leiden (zoals zijn ouders wilden), maar Rembrandt had al snel andere plannen.

Oude meesters: tin gebruik in schilderij - Institut Mignot waardepaling
Geboortedatum 1606 Leiden
Overleden 1669 Amsterdam
Oorsprong Nederlands
Stijl(en) Barok, Gouden Eeuw (barok)

Na het stopzetten van zijn opleiding in Leiden ging Rembrandt van Rijn in de leer bij Jacob Isaacsz. Van Swanenburg en later toen hij van Leiden naar Amsterdam verhuisde in 1625, bij Pieter Lastman.

Hij schilderde een heel gamma aan genres bij elkaar: landschappen, portretten, groepen, allegorische en mythologische taferelen, historiewerken,… De getalenteerde duizendpoot kon ook in zijn leven al rekenen op heel wat faam, dit in tegenstelling tot andere 17de-eeuwse kunstschilders die pas faam vergaren na hun dood. Wanneer hij later terug naar Leiden gaat wordt hij oud meester bij de Sint-Lucasgilde.

Rond 1625 vervaardigt Rembrandt zijn eerste Gouden Eeuwse schilderij. Hij schilderde zelfportretten om echt te kunnen gaan experimenteren met het capteren van emotie en expressie, waar hij later zo geprezen voor zal zijn. Hij geeft de personages in de werken een zeer groot gevoel van présence en onmiddellijkheid.

Zijn vrouw, het nichtje van kunsthandelaar Van Uylenburgh, overleed al redelijk vroeg. Rembrandt beloofde haar om nooit opnieuw te trouwen, maar al had hij gewild: de relaties die Rembrandt aanging na het overlijden van zijn vrouw draaiden altijd uit op ongeluk. Zijn leven was er een van hoogtes, maar ook een van diepe dalen: op het einde van zijn leven werd hij zelfs failliet verklaard

In het begin van zijn carrière schildert oud meester Rembrandt meestal redelijk kleine werken met een grote aandacht voor detail. Later zal dit gaan evolueren naar grotere werken met feller kleurgebruik en gedurfder penseelgebruik. De trukendoos van de barok blijft voor Rembrandt geen geheim: sterk gebruik van diagonalen, contrasten tussen licht en donker (clair obscuur) het snapshot-effect,… komen allemaal aan bod. Ook is er een duidelijke invloed merkbaar van Rubens en Caravaggio. Zijn penseelvoering werd, zoals wel vaker in de barok, grover met de jaren.

Hij had een zeer groot atelier met veel studenten. Hij had zeker en vast een grote naam gemaakt voor zichzelf (ook toen gebruikte hij al ‘Rembrandt’ ipv ‘Van Rijn’), die jammer genoeg op het einde van zijn leven in verval geraakte, mede mogelijk door zijn faillissement en vele tegenslagen.