Gillis Neyts (ca. 1618-1678) was een tekenaar, schilder en graveur uit de Zuidelijke Nederlanden. Hij was bovenal een landschapsschilder, maar was ook zeer geapprecieerd voor zijn tekeningen en etsen.
Oude meester Gillis Neyts werd waarschijnlijk geboren in Gent en was mogelijks een leerling van Lucas van Uden. In 1647 wordt hij geregistreerd in de Antwerpse Sint-Lucasgilde en in 1653 maakt hij een trip naar Spanje. Hij is vooral actief in Wallonië, waar de landschappen zich goed lenen tot onderwerp van tekeningen en 17de-eeuwse schilderijen. Naast zijn ‘thuisland’ reisde hij ook in buurlanden ver en wijd om landschappen te gaan vastleggen. Alhoewel veel ‘naar de natuur’ getekend of geschilderd is, is er zeker ook sprake van idealisering in de antieke schilderijen van Neyts.
Zelfs een scène die een religieuze inhoudt schijnt te hebben, is voor Neyts niet primair religieus. Bovenal bleef het een landschap. Atypisch voor zijn tijd was dat hij ook in waterverf schilderde: ook Lucas van Uden, zijn mogelijke leermeester, was hierin specialist.
De getekende landschappen, alhoewel iets minder populair dan de geschilderde, konden ook op wat bijval rekenen. Neyts zou de tekeningen vaak gaan omzetten in etsen of gravures, om op die manier reproducties te maken.
Vanaf 1680 reisde Gillis Neyts minder en minder en verbleef de oude meester voornamelijk in Antwerpen. Daar zou hij verblijven tot aan zijn dood.
