Jean Milo, een pseudoniem voor Emile Van Gindertael, was een Belgische kunstschilder die vooral actief was tijdens de eerste helft van 20ste eeuw.
Jean Milo genoot bekendheid als kunstschilder, schrijver en essayist. Hij was de broer van Roger Van Gindertael, een belangrijk schilder en kunsthistoricus. Zijn zoon, Quentin Milo, ontplooide zich tot een succesvol acteur. Als jonge knaap ving hij een opleiding aan aan de Academie van Sint-Joost-ten-Node, zijn geboortestad. Hij kreeg er les van de befaamde schilder Constant Montald. Zijn kleurrijke en abstracte 20ste-eeuwse schilderijen waren grotendeels beïnvloed door Edgard Tytgat, een Belgisch expressionistisch kunstschilder wiens biografie hij verzorgde. Tijdens de na-oorlogse periode werd hij een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Jeune Peinture Belge. Zijn schilderijen getuigen van zijn grote empathie tot de menselijke vorm en de natuur. Jean Milo ging ook een tijd lang aan de slag als directeur van de Brusselse avant-garde galerie genaamd Le Centaure. In deze florerende galerij debuteerde onder andere René Magritte in 1927. Hij richtte daarnaast ook een kunstenaarsgroep op die gespecialiseerd waren in een puur abstracte vormentaal. Zijn reis naar Afrika inspireerde hem om zijn focus definitief te verleggen richting dat van de lyrische vormgeving, die hij centraal plaatste in zijn organisch geometrische composities. Binnen dezelfde filosofie vervaardigde hij in de jaren 60 fotocollages en experimenteerde hij met het gebruik van materie in zijn schilderijen.
