Johannes Vermeer (1632-1675), soms ook Jan Vermeer genoemd, was een Nederlands kunstschilder uit de barokperiode. Zijn hele leven lang woonde en werkte Vermeer in Delft, waar hij voornamelijk huiselijke taferelen schilderde, maar ook enkele 17de-eeuwse portretten en allegorieën.
Over zijn opleiding bestaat veel onduidelijkheid: één theorie wijst in de richting van Carel Fabritius – de 17de-eeuwse meester achter Het Puttertje uit het Mauritshuis, anderen vermoeden dat Vermeer een autodidact was. Het staat wel vast dat de Delftse Gouden Eeuwse schilder in zijn stijl beïnvloed werd door Abraham Bloemaert en de Utrechtse caravaggisten. De 17de-eeuwse schilderijen van Vermeer worden dan ook gekenmerkt door meesterlijke lichteffecten, alsook door hun uitgebalanceerde composities en zeer verfijnde afwerking. Vanwege zijn bijzonder zorgvuldige, tijdrovende techniek bleef Vermeers oeuvre erg beperkt: slechts een dertigtal antieke schilderijen kunnen met zekerheid aan hem toegeschreven worden, maar zijn invloed op latere meesters is groot.
