John Edmond Cluysenaar was een bekend Belgisch beeldhouwer, schilder, tekenaar en aquarellist. Hij was een belangrijk exponent van het expressionisme.
John Cluysenaar groeide op in een aristiek milieu. Als zoon van de portretschilder André Cluysenaar en kleinzoon van historieschilder Alfred Cluysenaar kreeg hij al snel het vak kennen. Hij week als tiener samen met zijn gezin uit naar Engeland, wegens de plotse uitbraak van de Eerste Wereldoorlog. Op zijn twintigste bevond hij zich in een financieel dal maar kreeg toch zijn eerste opdracht voor elkaar. Hij vervaardigde een bas-reliëf als gedenkteken voor de Engelse geleerde Richard Glazebrook. Dit stelde hem in staat om terug te keren naar België, waar hij zich in Ukkel vestigde. In hetzelfde jaar van zijn verhuis naar Groeselenberg ontving hij de Godecharle prijs en de tweede Prix de Rome. De kunstenaar verbleef dankzij deze erkenningen een tijd lang in Parijs en Londen. In 1926 maakte hij een studiereis naar Rome. Terug in Ukkel maakte hij sculpturen die qua stijl het spoor van Auguste Rodin, Jean-Baptiste Carpeaux of Rik Wouters volgden. In 1939, na de dood van zijn vader, richtte hij zich voor het eerst op de schilderkunst. De lijn stond in al zijn schilderijen centraal. Net voor de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog verhuisde hij naar Engeland. John Cluysenaar stelde gedurende deze jaren zijn aquarellen in expressionistische stijl samen met Ben Nicholson tentoon. De tijdgeest van de naoorlogse periode leidde hem naar de abstracte kunst. Hij vervaardigde doeken met de ‘all over’ techniek, mede beïnvloed door de schilderijen van Mark Tobey en Jackson Pollock. Zijn gehele collectie aan beeldhouwwerken en schilderijen werd in 2010 geschonken aan culturele instellingen en musea in onder meer Brussel, Luik en Antwerpen.
