Jean Baptiste Carpeaux

Jean Baptiste Carpeaux groeide op in het Franse Valenciennes in een burgerlijk gezin en begon al van jongs af aan te tekenen, later kreeg de kunstenaar alsook een interesse in beeldhouwkunst. Op 11-jarige leeftijd ging Jean Baptiste Carpeaux naar Parijs samen met zijn ouders, ginds leerde hij tekenen en modelleren aan de befaamde Petite école. Nadien volgde hij een opleiding aan de Stedelijke Academie te Valenciennes met de Franse beeldhouwer René Fache als leermeester. Wanneer Jean Baptiste Carpeaux zeventien jaar was startte hij een opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten in Parijs en ging aldaar in de leer bij de neoclassicistische beeldhouwer François Rude. Zoals velen nam Jean Baptiste Carpeaux ook deel aan de prix de Rome voor de beeldhouwkunst die hij tevens won. Gedurende zijn Italiëreis leerde hij werken kennen van de grootste renaissance meesters zoals Michelangelo en Raphaël. Daarnaast ontmoette hij in Rome de Franse schilder Ernest Hébert. Carpeaux is gekend als de ‘sculpteur de sourire’ omwille van zijn figuren die hij vaak met een mysterieuze glimlach afbeeldde. Omstreeks 1862 zou hij terugkeren naar Frankrijk, waar hij in contact kwam met Eugène d’Halwin de Piennes, kamerheer van de Franse keizerin waardoor hij in contact kwam met de koninklijke familie. Dankzij deze relatie zou hij onder meer enkele bustes produceren voor de prinses. Zijn beeldhouwwerken en een klein aantal schilderijen zijn geïnspireerd op de barok en de romantiek, echter is hij alsook gekend om het extreme realisme in zijn beeldhouwwerken. Ook Napoleon III zou hem tewerkstellen, zo zou hij mee beeldhouwwerken produceren voor de befaamde Opera Garnier en ook voor de decoratie van de Flore paviljoen aan het Louvre. Een van zijn bekendste werk is La Danse, een elegant beeldhouwwerk vol dynamiek met opnieuw een mysterieuze glimlach. Vandaag zijn de werken van Jean Baptiste Carpeaux te vinden in het museum voor Schone Kunsten in Valenciennes.