Louis-Joseph-Raphaël Collin was een Franse kunstschilder, illustrator en keramist uit de 19de- en vroege 20ste eeuw.
Raphaël Collin werd in 1850 in Parijs geboren. Hij studeerde in Verdun en Parijs. In die laatste stad werkte hij onder andere in de ateliers van de academische kunstschilders William Bouguereau en Alexandre Cabanel. Tijdens deze studies raakte hij bevriend met Jules Bastien-Lepage. Zijn 19de -eeuwse schilderijen zijn net als het werk van zijn leermeesters overwegend academisch. Hij was onder meer gekend voor zijn geïdealiseerde naakten. Desondanks maken zijn voorkeur voor pleinairisme, en symbolistische en japonistische invloeden in zijn werk duidelijk dat hij deel uitmaakte van een nieuwe generatie kunstenaars. Hij was ook goed op de hoogte van de vernieuwingen van het impressionisme. Hij liet het academisme nooit helemaal achter zich, maar nam wel impressionistische elementen, zoals contrasterende kleuren over, om mee te blijven met zijn tijd. Raphaël Collin was hiernaast een cruciaal figuur voor de artistieke uitwisseling tussen Japan en Frankrijk. In zijn atelier nam hij meerdere Japanse studenten aan, waaronder Kuroda Seiki, Hume Keiichiro en Okada Saburosuke. Zelf was hij als fervent kunst- en antiekverzamelaar, in het bijzonder keramiek, ook gefascineerd door Japanse kunst en sierkunst. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij een tijd samenwerkte met de japonistische keramist Théodore Deck. Schotels die tot stand kwamen tijdens deze samenwerking zijn te bezichtigen in het Indianapolis Museum of Art en het Musée du Petit Palais in Parijs.
