Willem Maris was een Nederlandse kunstschilder, aquarellist en graficus uit de 2de helft van de 19de-eeuw en vroege 20ste-eeuw.
Willem Maris werd in 1844 in Den Haag geboren als zoon van de boekdrukker Mattheus Marris. Het kunstenaarschap werd hem thuis met de paplepel ingegeven. Zijn broers Matthijs en Jacob Maris waren ook kunstenaars. Deze laatste, zijn oudere broer, werd zijn eerste tekenleraar. Hij vervolledigde zijn artistieke studies aan de Haagse Academie. Dierenschilder Pieter Stortenbeker trad met zijn goede raad op als zijn mentor. Zelf was hij ook een erg begaafd dierentekenaar. Het afbeelden van dieren werd in de 19de eeuw als een autonoom genre beschouwd. Kunstenaars die zich er in specialiseerden werden toepasselijk animaliers genoemd. Willem Maris trok naar Wolheze en Oosterbeek. Deze plaatsen waren echte kunstenaarskolonies en kunnen beschouwd worden als een soort Nederlands Barbizon. Daar ontwikkelde Willem Maris zich tot een belangrijk landschapschilder en leerde hij collega’s zoals Anton Mauve kennen. Vaak nemen dieren een belangrijke rol in binnen deze landschappen. Deze bracht hij met een vlotte impressionistische toets in beeld. Zelf zei hij over zijn werk; “Ik schilder geen koeien, maar licht.” Zijn 19de-eeuwse schilderijen worden vaak vergeleken met die van de Franse Barbizon schilder Camille Corot. Naast zijn omzwervingen binnen Nederland, trok hij samen met collega Bernard Blommers ook op studiereis naar Duitsland en Denemarken.
