Chinees aardewerk: Han-, Song- en Tang-dynastie aardewerk
De vroege Chinese geschiedenis, die we in het westen zouden kunnen vergelijken met de late oudheid en de vroege en hoge middeleeuwen, kende grote evoluties wat de omgang met Chinees aardewerk betreft. Tijdens de Han- (206 v.o.t. – 220 o.t.), Tang- (618 – 907) en Song- dynastieën (960 – 1279) zorgden technische ontwikkelingen en veranderende gebruiksgewoontes voor een evolutie van de antieke Chinese keramieken objecten als Chinese vazen, Chinees serviesgoed en Chinese decoratieve beelden tot de prachtige Chinese kunstwerken, onder andere uit porselein, die vandaag de dag zo geliefd zijn op de westerse kunstmarkt.
De Chinese aardewerken vazen, Chinese potten en Chinese vaten werden tijdens de Han-Tang- en Song-dynastieën in verschillende regionale kilns vervaardigd wat maakt dat elke oven zijn eigen technieken en stijlen ontwikkelende. Ondanks deze uiteenlopende stijlen blijkt uit archeologische vondsten een techniek de Chinese keramiekevolutie te overheersen: de Chinese celadon. Chinese celadon is een transparant glazuur met kleine scheurtjes op het oppervlak van het lichaam van de Chinese pot of Chinees kruik. Omwille van de porositeit van Chinees aardewerk was glazuur een vereiste voor het consumeren van eten en drinken. De Chinese celadon uit de Han-dynastie kleurde groenbruin tot geelbruin. Met de Song-dynastie bereikten de Chinese celadon vazen echter een hoogtepunt dankzij een helder schitterende groene kleur die erg leek op Chinese jade. Van de ‘Vijf grote waren uit de Song-dynastie, Jun-, Ding- Ru-, Guan- en Ge-waren, werden enkel de Ding-waren niet uit Chinese celadon gemaakt maar uit Chinees porselein. Chinees porselein werd tijdens de Tang-dynastie ontdekt dankzij de vondst van kaolien, wat een vereiste was om de harde pâte dure te verkrijgen.
Vermoedelijk werden de oudste Chinese aardewerken objecten vervaardigd als rituele objecten of offers in de graftombes van overledenen. Chinese minqi-beeldjes van paarden, honden, of krijgers begeleidden vanaf de Han-dynastie, doorheen de Tang-dynastie de zielen van overleden aristocraten. Niet zelden waren deze Chinese aardewerken beeldjes of Chinese potten niet van glazuur voorzien. Toch werden tijdens de Tang-dynastie ook de eerste polychrome decoraties ontwikkeld die in latere periodes van de Chinese keramiekgeschiedenis zouden doorleven. Zo zette de Chinese sancai porseleinen vazen, Chinese vazen met driekleurige glazuurdecoratie, de toon voor de ‘Tigerskin’ glazuur uit de Qing-dynastie (1644 – 1911). Deze kleurrijke Chinese keramieken serviezen, Chinese vazen en Chinese keramische kussens werden minder gesmaakt aan het verfijnde keizerlijke hof van de latere Song-dynastie maar onder de bredere lagen van de gegoede Chinese bevolking vonden ze hun thuis. De Chinese aardewerken potten, Chinese porseleinen vazen en Chinese keramische kussens uit de Han-, Tang en Song-dynastie werden niet van stempels of merktekens voorzien, dit gebruik vond pas plaats vanaf de vroege Ming-dynastie. Een specialist kan de een Chinese Song-vaas wel identificeren aan de kleur van de glazuur, de stijl en soms ook bepaalde kentekeningen die achtergelaten werden door werktuigen van de pottenbakker wat duidt op bepaalde technieken die op regionale schaal gebruikt werden. Hierdoor kan de specialist tot een gepaste waardenschatting komen.
