Albert Pinot was een Belgische kunstschilder, aquarellist en tekenaar die gerekend wordt tot het postimpressionisme.
Albert Pinot genoot een schildersopleiding aan de Brusselse Academie voor Schone Kunsten als leerling van de befaamde Joseph Stallaert. Hierna had hij vanaf 1919 een atelier in Parijs. Ook maakte hij reizen naar Denemarken, Frankrijk, Noorwegen en Turkije. Uiteindelijk vestigde hij zich definitief in Brussel. Daar werd hij de mede-oprichter van de kunstvereniging Le Sillon. Deze kunstkring gold als opvolger van Voorwaarts, een kunstenaarsvereniging die bestond tot 1893. Samen met andere talentvolle jonge leerlingen van de Brusselse Academie wilde hij zo tegenwicht bieden voor het opkomende neo-impressionisme en symbolisme. Albert Pinot was namelijk van mening dat men terug moest gaan kijken naar de rijke Vlaamse realistische traditie om goede kunst te bekomen. In 1944 werd hij ook voorzitter van de Brusselse kunstkring Société Royale Belge des Aquarellistes. Deze kunstkring werd opgericht als Belgisch equivalent van de Britse Royal Watercolour Society. De groep hield jaarlijkse tentoonstellingen op wisselende locaties, die steevast veel succes boekten. Kunstschilder Albert Pinot exposeerde vaak in het licht van deze groepstentoonstellingen. Zijn vroege 20ste-eeuwse schilderijen betroffen vaak portretten, marines en interieurs. Zijn grootse invloed kunnen we terugvinden bij zijn nauwe vriendschappelijke contacten met schilders als Anna Boch, Alfred Bastien en Maurice Wagemans.
