De Belgische kunstschilder Maurice Wagemans was actief tijdens de overgang van de negentiende naar de twintigste eeuw.
Maurice Wagemans was een leerling van de Brusselse academie, een prestigieuze instelling waarin onder andere Jan Portaels en Joseph Stallaert doceerden. Na de voltooiing van deze artistieke studies vestigde hij zich een tijdlang in Parijs, wat toen het bruisend epicentrum van de Europese kunst was. De stad vormde in deze periode een bron van inspiratie voor Wagemans’ schilderijen. Samen met de Belgische postimpressionistische schilders Alfred Bastien en Frans Smeers vertoefde hij in deze culturele hoofdstad. Zijn schilderijen bestaan uit historische onderwerpen, portretten, naakten, strandscènes, huiselijke scènes en stillevens. Stillistisch evolueerde hij van realisme naar impressionisme en luminisme. Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, meldde Maurice Wagemans zich aan als oorlogsvrijwilliger maar bleef gaandeweg schilderen. Wagemans exposeerde zijn 19de- en 20ste-eeuwse schilderijen hoofdzakelijk in Gent, Brussel en Parijs. Ook was hij lid van verschillende befaamde kunstenaarsverenigingen zoals de “Cercle Artistique et Littéraire”, “Pour l’Art” en “Kunst van Heden”.
