Albert Servaes was een eind 19de-eeuwse kunstschilder en tekenaar van het Belgische expressionisme.
Albert Servaes werd geboren in het 19de-eeuwse Gent, waar hij op vroege leeftijd als autodidact zou beginnen schilderen. Rond 1905 vertrok de schilder naar Sint-Martens-Latem, waar hij naast onder meer George Minne en Valerius De Saedeleer deel zou uitmaken van de Eerste Latemse School. Typisch voor deze Latemse School was hun ‘mystieke’ of ‘stedelijke’ symbolisme als reactie tegen het opkomende impressionisme, wat een grote invloed zou uitoefenen op de vroege schilderijen van Servaes. Religie zou telkens terugkeren op zijn doeken, in het bijzonder de lijdende Jezus. Gedurende de Eerste Wereldoorlog kregen de schilderijen van Albert Servaes erkenning dankzij verschillende tentoonstellingen, wat hem langverwachte financiële stabiliteit zou brengen. De schilder wordt gezien als de pionier van het Vlaamse expressionisme. Hij produceerde voornamelijk schilderijen met landbouwscènes, Bijbeltaferelen en landschappen in sombere aardekleuren en sterke dramatiek. Andere belangrijke Vlaamse expressionisten waren onder meer Constant Permeke, Frits Van den Berghe en Gustaaf De Smet. Kunstschilder Albert Servaes zou gedurende de Tweede Wereldoorlog vluchten naar Zwitserland, waar hij de rest van zijn levensloop zou spenderen. Servaes overleed op 83-jarige leeftijd te Luzern.
