Isidore Meyers, ook wel Joseph Jean Meyers, was een 19de-eeuwse kunstschilder, tekenaar en docent van Belgische afkomst.
Isidore Meyers werd geboren te Antwerpen en verkreeg vanaf 1850 schilderlessen aan de lokale Academie voor Schone Kunsten onder leermeester Jacob Jacobs. Meyers zette samen met kunstschilder Adriaan Jozef Heymans, tevens een goede vriend, zijn kunstonderwijs verder aan de Parijse école des beaux-arts. Aldaar kwam Isidore Meyers in contact met de School van Barbizon, een Franse schilderschool die zich richtte op de realistische landschapsschilderkunst, meer bepaald het plein-airisme. De school kende prominente vertegenwoordigers als Théodore Rousseau, Jean-François Millet en Jean-Baptiste Camille Corot. Kort na zijn terugkeer naar Brussel omstreeks 1858, zou Isidore Meyers zich tijdelijk in de Kempen vestigen, waar hij samen met Heymans en Jacques Rosseels de School van Kalmpthout vervoegde. Zijn 19de- en 20ste-eeuwse schilderijen omvatten voornamelijk landschappen met een subtiel kleurgebruik en vlotte toets. Vanaf 1865 was Meyers werkzaam als docent aan de Academie van Dendermonde, hier had hij onder meer Franz Courtens, Adrien-Charles Le Mayeur de Merprès en Franz Callebaut als leerlingen. De kunstenaar overleed op 80-jarige leeftijd te Brussel.
