Jean Baptiste Greuze (1725-1805), ook wel Jean-Baptiste Greuze, was een Franse schilder van 18e-eeuwse schilderijen.
Jean Baptiste Greuze studeerde eerst in Lyon en later aan de Parijse academie, waar hij onmiddellijk succes kende. Vroeg in zijn carrière produceerde Greuze voornamelijk schilderijen met portretten en religieuze scènes, maar vanaf 1747 concentreerde hij zich veeleer op genreschilderkunst, vaak geïnspireerd door Noord-Nederlandse voorbeelden zoals Jan Steen, Adriaen Brouwer en Johannes Vermeer. Na een reis door Italië in de jaren 1750 kreeg zijn kunst meer zuiderse trekken en nog later duiken moraliserende en sentimentele gevoelens op, maar Jean Baptiste Greuze bleef zijn leven lang trouw aan de frivole, verfijnde rococo-stijl. Dat maakte dat zijn voordien populaire schilderijen enigszins uit de gratie vielen na de Revolutie, toen de neoclassicistische kunst haar opmars maakte en de smaak van het publiek wijzigde. In 1803 maakte de kunstschilder nog een portret van de opkomende generaal Napoleon Bonaparte, maar uiteindelijk stierf Jean Baptiste Greuze in relatief armoedige omstandigheden. Naast zijn eigen dochter Anna-Geneviève Greuze leidde hij ook Constance Mayer op in zijn atelier.
