Marie Bracquemond

Marie Bracquemond werd in 1841 in het Bretoense Landunvez geboren. Samen met Mary Cassett en Berthe Morisot wordt ze beschouwd als een van de belangrijkste vrouwelijke impressionisten. In tegenstelling tot hen, kwam Marie Bracquemond als dochter van een vroeg gestorven zeekapitein helemaal niet uit een rijke en culturele achtergrond. Ondanks haar turbulente jeugd, waarin ze vele malen verhuisde, slaagde ze er in lessen te volgen bij een zekere Auguste Vassort, een plaatselijke broodschilder. Haar talent werd opgemerkt. Al op haar 16^de mocht ze haar eerste werk tonen op het jaarlijkse Parijse salon. Dit gaf haar carrière een boost en ze werd aanvaard in het atelier van de neoclassicistische grootmeester Jean-Auguste-Dominique Ingres. Na enige tijd verliet ze het atelier en ging aan de slag als zelfstandig kunstschilder. Ze kreeg onder andere opdrachten van de Franse Keizerin en het Louvre. Tijdens het maken van kopieën naar oude meesters in het Louvre, leerde ze de kunstenaar, en haar toekomstige echtgenoot, Félix Bracquemond kennen. Na hun huwelijk gingen de twee samen als kunstenaarskoppel aan de slag. Ze hadden onder meer een cruciale invloed op de ontwikkeling van het Japonisme binnen de keramiek. Onder invloed van Alfred Stevens en de impressionisten evolueerden de schilderijen van Marie Bracquemond. Ze ging buiten werken, haar doeken werden groter en haar kleuren intenser. Figuren als Edgard Degas en Claude Monet traden op als mentoren. Ook Paul Gauguin had een grote invloed op haar werk toen die een eind bij het koppel thuis introk. Félix Bracquemond was minder enthousiast over haar impressionistische 19^de-eeuwse schilderijen en overschaduwde haar grotendeels. Dit in combinatie met het weinige succes van haar werk zorgde er voor dat ze in 1890 stopte met schilderen. Tegenwoordig wordt Marie Bracquemond als impressionist getalenteerder en vernieuwender geacht dan Félix Bracquemond.