De barokschilder Francisco de Zurbaran staat bekend als de ‘Spaanse Caravaggio’. Zijn 17de-eeuwse schilderijen zijn vaak religieus van insteek.
Oud meester Francisco De Zurbaran werd geboren in een klein Spaans dorp. Hij trok naar Sevilla om in de leer te gaan in het atelier van Pedro Díaz de Villanueva. Hier kwam hij in contact met andere Oude Meesters als de Vlaams-Spaanse barokschilder Juan de Roelas, Francisco de Herrera de oude, Alonso Cano en Diego Velázquez. De opdrachten die de 17de-eeuwse schilder kreeg kwamen vaak uit religieuze, monastieke hoek. Zo komt het dat de antieke schilderijen van De Zurbaran voornamelijk bestaan uit uitbeeldingen van Bijbelse taferelen of figuren en van (vrouwelijke) heiligen en monniken. Daarnaast schilderde hij ook 17de-eeuwse stillevens en portretten. Old master Francisco De Zurbaran werd door Filips IV benoemd als hofschilder, nadat hij in 1634 meewerkte aan de decoratie van de ‘Salon de Reinos’ van het Buen Retiro-paleis. De antieke schilder had een realistische stijl, in navolging van die van Caravaggio. De antieke schilderijen die de kunstenaar ons naliet baden daardoor in een mooi licht-donker effect.
