Gaspar de Crayer (Antwerpen, 1584 - Gent, 1669) was een 16de eeuwse schilder gekend voor zijn altaarstukken die zich plaatsen in het project van de contrareformatie, en portretten van de elite en adellijken aan het hof waar de oude meester actief was.
Gaspar de Crayer trekt al op jonge leeftijd naar Brussel. Hij studeerde daar mogelijks onder Raphael Coxie, en werd in de hoofdstad oud meester van de Sint-Lucasgilde in 1607. In diezelfde gilde werd De Crayer decaan van 1611 tot 1616. Daarnaast nam hij ook een politiek mandaat op in het Brusselse stadsbestuur in 1626. Antiek schilder Gaspar de Crayer was geliefd aan het hof van de Spanjaarden, die op dat moment de heersers waren van de Zuidelijke Nederlanden. De 17de eeuwse portretten die hij voor hen maakte waren in de beginjaren eerder klassiek. Naar het einde van zijn leven toe hecht de oude meester meer belang aan de iconografie en betekenis, en krijgen de portretten meer karakter. Daarnaast worden zijn werken tout court levendiger, emotioneler en dynamischer, ook zijn altaarstukken.Hij werkte mee aan de decoratie van het Huis ten Bosch, waar ook vandaag de koning van Nederland nog steeds woont. Dit was een project dat in de 17de eeuw de prominentste kunstenaars van de lage landen aantrok. Antieke kunstenaars als Jacob Jordaens, Gonzales Coques, Gerard van Honthorst en Willeboirts Bosschaert werkten mee.
Hij had een groot atelier in Brussel, onder anderen met een kunstenaar als Jan van Cleve. In 1664 verhuist hij van Antwerpen naar Gent, en zal hij tot zijn dood werken aan commissies voor altaarstukken.
